Ondan beklemezdim bu kadarını,
Yüzünde öfkeyi görüp incindim.
Yüklemiş gidiyor göç katarını,
Kafamı taşlara vurup incindim.

Bütün vaatlerin yalanmış meğer
Bu muydu insana verdiğin değer?
Bu hayat senin de boynunu eğer.
Aklımı boş yere yorup incindim.

Senin de karışır yazınla kışın,
Yerlere eğilir dik duran başın,
Kandıramaz artık sahte bakışın,
Anlamsız sorular sorup incindim.

Ben seni yapmışken başımın tacı,
Neden hakir görüp, çektirdin acı?
Sırtımda hissettim her an kırbacı,
Dertleri bağrıma sarıp incindim.

Çöktü üzerime kara bulutlar,
Gittikçe tükendi ben de umutlar,
Delik deşik oldu bütün hudutlar,
Dertleri dertlere karıp incindim.

Elimde kalmıştı eski bir resim,
Yüzüme aksetti acı tebessüm,
Bağırmak istedim, kısıldı sesim,
Dikenler üstünde durup incindim.

Yaşanan hayattan ibret almadı,
Yıllarca bekledim selam salmadı,
Yollara bakmanın hazzı kalmadı,
Bütün aynaları kırıp incindim.


Sabri Koca





Nazire dörtlükleriyle katkıda bulunan şairlere teşekkürlerimle....

Anlamam bir türlü bu nasıl işmiş
Zalime sırt vermiş boyun eğişmiş
İnsanlık körelmiş zaman değişmiş
Taş olmuş yüreğe varıp incindim...……... ishakaras



Baharın bilmedim, bilmedim güzün,
Sensiz yüreğime çökmüş bir hüzün,
Boyun büküp bakıp kaçırma gözün,
Dualarımla hayırlara varıp, incindim……...Nurettin GÜLBEY