Ölelim mi beraber?
Yaşamak güzel değil çünkü.
İyi olmanın iyi bir yanı da kalmadı artık.
İyilik eden nerede iyilik buluyor?
Söz namus ise dünya yuvarlak olduğu için mi namusunu koruyamıyor?
Neyi iyi güzel yapsak sırtımızdan vuruyor.
Ve en sevdiklerimizin bizi terk etmesi de garip.
Anlamıyorum...
Rahatlık yüreğe de batıyorsa her kahpeye yakışıyor o zaman bu aşk.

Güzel kaynayan bir cezvede pişer kırk yıllık hatırı sayılan kahveler.
Belki de bu yüzden güzel sevmekten gider kahpeler...

O yüzden beraber ölelim.
Anneni çok seviyorum kızım.
Nerede yaşadık ki?
Ölelim çünkü iyilik bizi öldürür.
Bu müfredat bize göre değil.
Hani karıncalar nerede?
Hangi kuş özgür?
Dünya etrafımızda bir tel örgü.
Mahkumlar en ağır müebbetlerini yüreklerinde
yer.
Ve en iyi şairler cezaevlerinden çıkar.
Hücreden sonra gökyüzünün görünmesi de özgürlüktür.
Bazen sadece toprağa oturmak bile.
Dünya bir kız çocuğuna karşı acımasız kızım.
Sevmek neye yarar şimdi?
Sevdik te ne oldu?
Herkesin iyi olduğu yerde biz kötü olduk...
Dünya kötü kızım.
Dünya kötü.
Biz ölelim...