Oturup âlemi şöyle seyrettim,
Kimi yavaş, kimi hızlı yürüyor.
Bunca tecrübeyle şunu fark ettim;
Çalışmayan beden çabuk çürüyor.

İşlenmeyen toprak kalıyor çorak.
Sıhhat istiyorsan, yatmayı bırak.



Bazısı gülerken, bazısı üzgün,
Her kulun hayatı kendine özgün,
Herkesin işleri gitmiyor düzgün,
Anlamsız düşünce beyni yoruyor.

Kimsenin halini eyleme merak.
Her işin sonunu Allah’a bırak.



Halletme işini ağayla, beyle,
Çalışıp çabala, tevekkül eyle,
Güzel insanlara güzel söz söyle,
Yaratan, halini her an görüyor.

Sade hayat yaşa, gözlerden ırak,
Takdir beklemeyi bir yana bırak.



Hayatın yolları yokuştur bazen,
Pervane misali döner semazen,
İhtilaf çıkarsa bozulur düzen,
Düşe kalka herkes ömür sürüyor.

Dünya bizler için geçici durak,
Bencillik etmeyi bir yana bırak.



Yan gelir yatarız, çalarız sazı,
Ümit var oluruz biz bazı, bazı,
Karakış bitmeden bekleriz yazı,
Zaman hatamızı yüze vuruyor.

Beklenen vuslatlar oluyor firak,
Hayaller kurmayı bir yana bırak.


Sabri Koca