1
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
778
Okunma
konuş sevgili
rüzgar gecenin sessizliğinde
ve mevsimin yaprakları yok
aynı güllerin kuruluğu yabancılığımız
yıldızlar ve o siyah karanlık yalnızlığım korkuları
yağmur damlarının gökyüzünü sevmesi gibi sebepsiz uzaklığın
bırak saçlarını çözeyim
tek tek seveyim inceliğini
gülüşünün çocukluğunu hatırlat bana
ellerin tutsun soğuk boşluklarımı
yüreğinin tatlı ritimlerini duysun kulaklarım
o tatlı yüzünde sevgiyi göreyim güzelliğin gibi
sarı güller geceyi aydınlattı
koparma ellerinin inceliği ile
döküldü bırakıp gittin ellerime
bir gök taşı düştü gözlerimin körlüğüne
adımları saydım üç vakte bir oluşuma
yangın yeri gibi esti küllerin düştü ruhuma
korkularım dedim
aciz dualar gibi yayıldı etrafa
sustum en büyük alışkanlığım ile
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
