Bana yarını anlatın 2
(Kuş ve insan)

Üzülme sakın dostum
Düşürme başını
Hiç birşey değildi boşuna
Bu burda bitmez!
Bitmeyecek ...

Dökülmesin atar tohumların
Üşüşmesin kara bir mizansen!
Kurtulmaya bak
İşte orda
Asla kaybolmazdı
Unutma sakın;
"Yenilgiler ÖL DÜR MEZ!"
Bereket koparmasın gönül
Götürmesin sendekilerden
Meşhur harabeleri,
Söyle ona
Bekle beni de;
"Çalışıp geleceğim yanına
Seninle daim geleceğim..."

Hey hat!
Uzaklaşmasın aminle biten
Yoketmeden olur muydu
Elbet sonlarında vardı ilki
Aşk aşk diye büyürmüş meğer
Kalk ve konuş hadi
Bize yarını anlatan bir türkü tutuştur
Uçuştur kara bahtını
Şanş getir ellerinde
Avuç avuç
Ellerinle tut zaferini
Kollarınla kavuş
Dostum

Biliyorum
Burası bize göre değil.
Kaçamak gözlerin
Kabuk bağlar sözlerin
Pas yuvası içerisine
Ufuklar dizginlercesine
Taşı yakışanını

Geçittiğin tonla geçit
Yarına bir sen büyütür
Nefes kokutur
Alıp götürenler
Yanarken düş çıkmazların
Masal gelir yoldaki kervancıya
Kasap hesap biçer
Bereket azalır saniyelere
Uyutur tilkiler sokağın
Tuzla buz olur
Etme!

O kuş var ya hani
O sevince uçuşan kanatların
Mavi bir gök üstüne tüneyen
Hürlüğe enginleyen
Yokuş yukarılarında
Verir rüzgarını ailesine
Ve bakar aşağıya
Hüzün görüp
Konacağı bir günün çatısı altına
Yer ayırır özveriylen
Arkasına alır güz günü
Bir bahardan bahara
Sondan ilke kavuşana dek
Yazar hikayesini
Buluşuncaya yarına
Süzülür teni
Uzaklaştıkça küçüldü
Uzaklaştıkça sesi..
Cüssesi

Fakat
Ağlatırdı özlemi
Aşağıdaki bir dam altında
Sorularla seçeneklere hapsolmuş
Bir başka seni
Senlerden yukarıya
Duyardı bilirdi
Şu sözleri daima
"Benide al yanına
Yarına benide götür!"