Gözleri bir nur tanesi nurlar ülkesinden
Bir keskin bakışı unutturur benliğini
Kuru otlar çiçek açıyor tatlı dilinden
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Onu görünce ağlayan bebekler şenlenir
Kırgın gönüller barışır suskunluk dillenir
Yüzünü göremeyen aynalar hüzünlenir
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Bahar kışı kovmak için gülmesini bekler
Etrafında dans eder rengarenk kelebekler
Geçmediği yollar kederli yolunu gözler
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Dört bir yana merhameti hatırlatır sesi
Bütün yıldızları kıskandırıyor çehresi
Sarı saçları günebakanların kıblesi
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Soğuk günler canını üşütmeye kıyamaz
Üşüse bile ateşler yerinde duramaz
Öyle yangın ki bu aşık kelime bulamaz
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Furkan AYDOĞAN

Usta kalemlerden
Söyleme yarim diye benden beni alamaz
Ağlarım derdi çoktur benimle hiç gülemez
Söylesem ona halim ölsem dahi gelemez
Nasıl anlatsam bilmem eşsiz güzelliğini

Ahmet KARA