nefes ve ruhun üflendiği doğuşta
gecenin yada sabahın beyaz ışıkları altında
kan ve gözyaşının sevince dolduğu harda



gözünü açan beşer dudağındaki ilk acının notası
günlerin zamanla eğildiği vücutta dökülen her parçada
aklın ve yüreğin büyüdüğü o garip siyah çağda



evrilen ellerin ve gözün karmaşık bilinçliyi altında
büyüyen ve haksızlığa adalete inanan o küçük sinirler
sonrasında kendini başka bir sıkışıklıkta derinliklerinde kaybeden



o öz güven ritimleri şaşkın rüyadan uyanır
bedenin içinde ruhu hayat sevinçleri yoktur
tam tersi ölümün gölgesinde o kanla kaplı boşlukta nefes nefesedir




irisin gözleri olan
şeytanın nefsi_ düşler dokur ilmek ilmek
o düşüştür tam tersi ihanet gibi akla


koyu kırılmışlık yaşı birden seslenir
alemin darlığı yeni bir boyuta iner
derki , ölen bedendir ruh ona kalır