bir sabah kahvesi yudumluyorum
bakışlarında
nefesinin sıcağında
gözlerinin ücralarında
gerdanının ortasında
boynunun kokusunda
parmaklarının ucunda..

ne güzel gülüyorsun sevgili
içime renkler katarak
işte sensin son çarem
kimlere anlatayım?
medet mi umayım başka aşklardan
sebeplerine mi sarılayım
cehennem mi olayım alev alev
sensiz zindanlarda mı kalayım?

sen o ilksin elbette
hiç sonu olmayacak
bayrağımdır sevdalarının özü
nasıl yere bırakayım?
tutmuşken sancağını
verdiğim o son nefes
karışsın dermanına sevinsin
bilahare sürsün ömürlük
sevgi elbette güzeldir sende..

yıkılsın önümde aşkları dünyaların
tüm kadınlar dizilsin ardında
sen o değişmez müberra
ikraren tasdik edilsin
sevinsin yer ve gök
gördüğü için seni
yağmurlar düşsün avuçlarına
bâkî olsun gençliğin

gerçi sen her halinle güzelsin
dokunamasam da
koklayamasam da
okşayamasam da saçlarını
tutamasam da ellerini
sevinsen de kızsan da
bilmesem de yerini yurdunu
ve hatta toprak olsan da
bir gün alıp avuçlarıma
ufalayarak göğsüme bastığımda..

incinme ihtimallerin kahrediyor
ya üzerlerse seni sultanım
kıyarlarsa tatlı canına
ağlarsan hastane köşelerinde ümitsiz
bir an gel desen yoluna mecnûnum
tek bir işaret bekler bu ukûl-u meczup
ahh benekli kelebek
kon sevdalarıma
seyretsin bu deli adam
parmağında kanatlarını..