5
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
808
Okunma
ah güzel ah
yaktı fermanı
kırdı bin yiğidi bir birine
gül cemali uzun boylu ere idi
ilk baharı onda gördü
kışı gözyaşları ile
son baharda mesut akşamdı
dudu dilli kahve fincanı ağzı
selvi boylu al yazmalı idi
bir gülüşü var
gök kuşağı kıskanırdı
ahenkli saçları
gül gibi narin güneş gibi saygılı idi
huyu yağmur gibi asildi
deliydi biraz korkmazdı
cesurdu ileri ileri giderdi hep tek başına
mertti ve birazda nazlı
güzel hep içtendi ve
elleri bir çiçeği uyandırıyordu
aynı çocuk gülüşleri vardı
yanaklarında al elma yanığı
gözlerinde ise
bir orman gizli idi
güzel beyaz gül idi
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz