Yolcu…
.
Ömür denen lütuf uzunca bir düş,
Dünyalı gözüyle görüp gideriz...
Elli-altmış bahar, elli-altmış kış,
Hakkın takdirince durup gideriz...
.
Kimi kul rolünde, kimi harami...
Herkes güder ayrı, ayrı meramı…
Amel ile yazıp helal-haramı...
Hesap defterini dürüp gideriz...
.
İdrakin hasmıyız, nefsin hamalı,
İhlas libasımız yüz bin yamalı.
Bir ömre mâl olan serveti, malı,
Bir kuruş almadan verip gideriz...
.
Çok kere gerçeğe uymaz sözümüz,
Nasiple, kısmetle doymaz gözümüz…
İnsanlığı erdem saymaz özümüz,
Zalimce bir düzen kurup gideriz...
.
Bize gece gerçi, evvel ve ahir,
Lakin sonsuz Kudret gün gibi zahir…
Hayırda cahiliz, hilede mahir,
İhtiras bağını sürüp gideriz...
.
Damarda çağlayan seller çekilir,
Tarağa sığmayan teller dökülür…
Yükü yük saymayan beller bükülür,
Beden nimetini yorup gideriz...
.
Gönül ömrü birkaç asır isterken,
Meçhule has hikmet ve sır isterken,
Sultanlar misali kasır isterken,
Bir cüsselik kabre girip gideriz...
.
Bir garip yolcuyuz bahtın izinde,
Kâh gam denizinde, kâh yâr dizinde…
Bitince rızkımız şu yer yüzünde,
Ne bilet ne de yol sorup gideriz…
.
Veli BOSTANCI