hiç bir söz cesaret edip konuşmak istemedi
art arda kapıları vurup çekildi süvariler
yeni bir günü yeniden başlatıp unutmak istediğimizde
sonsuza dek bağırdık

çabuk geçiyor zaman ara bulucusu yok
karşı kıyıya uçarak ulaşmayı konuşuyoruz
hep bir ağızdan aynı yalanı söylediğimiz için
affetmeyecek bizi tanrı

heyecan langırt ve masa
yassı ada da yemyeşil mutluluk karnavalı
kara suyun korkusunu atlatıp karaya doğru
beyaz köpüklü dalgaların patlaması
çaresizliğin çaresizliği

kaybolan her şeyi bir araya toplayıp
güzel bir şarkı uydurmak için geç kaldık
mavi yüzüyle boğulanların arzusunu
aydınlıklara çarpsın yeter yüreğin

elbet sızıntı lisanı haykırmak olan
bu karmaşaya karşı çıkacak değiliz
mutluluk bu şiirin neresinde
demek hakkımız olsun
haykırırken lacivert bulutlara

konuşup sustum içimle fısıldaşan sahile
gerisini sen söyle
acımızı dindirip suyun azabına götüreceksen eğer
kayalıkların güzel ağzına vurup
unutup olan biteni
geri dönmeye razıyım.