5
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
637
Okunma
..
’’ülkemi terk et’’ diyen
aptallığı gördüm
üzülmeme ramak atıldı ! ve öldüm
kekremsi gülüşün sandukası çakılırken
evimin adresini kodladım
bekâreti toprak yol’suz mısralara
kayı’verdi avuçlarımdan
O kadınca çatal-ağızın sinirleri alınmış ülkesi
büyük annemin torbalanmıştı kemikleri
doğa dostu kendir fileyi severmiş çürümüş saçlarını kokladığım yüce kadın
-(kovulmuştum !) gideceğin yere beni de götür dedi üç gece düşümde
vazgeçtim amed’ten munzur’dan bir de dersimden’
istanbulum’dan..
kemalizmin sırtını keseleyen
köhnemiş us’un şoven itirazı
-bastırmıştı bab-ı ali de
elçi’siz insanlığı-
...
5.0
94% (16)
4.0
6% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz