ruhunda kaç kişi konuşuyor
aklının tavanında oynayan kukla kim
hangi yanın gölgelerine çarpıyor ?


dünya ya yetemeyen hangi sen var ?
ikisinden beri seç aynı anda kabul olmaz
yaşadığın yada öldüğün sonun başkalaşımı bu



iri yada kalın yok düz bir çizgi bu
hangi tarafa düşeceğin keyifli dengen bilir
sorma bir daha aklın senden büyük değildi



zamanın en derin kötülüğü
kendine göre iyi elbise bulamaktan değil
ruhun açlığına beşeri bulamamaktı


asıl üryan kalan sadece çirkin bakışlardı
büyük solucanları gördüm
iritin yansıması bu



çek perdeleri
yüreğin yolları gölgeler kapatılmış
değersiz seslere önem vermeliyiz



hasta olan aklın yıkanması lazım
çünkü baş edemiyorum gerçekliğinden
aynı ruhun dört köşesinden esneterek



beni bağışlayan
kendi ruhunda
huzur bulur...




adaleti
olmayan ülkemi seviyorum.