mesafeleri vuruyorum harflerimin kurşunlarıyla
namluda kelimeler satırlar arasında
içimde deli bir yangın var gör
açılan her ateş değiyor göz yaşlarına..

ağlama bebeğim bu yağmurlar bizim
damlarken çatının tentesinden
hod endiş kapatmışken gözlerini
ve oturmuşken göğsüne sevdası hasretimin..

kanatma uykularını bak hala kalbindeyim
incitir miyim sultanım o körpe yüreğini?
gider miyim bırakıp da ansızın
bir gece yarısı her şeyi geride bırakarak..

ve hala sımsıcak duruyor göğsüm
koyman için başını sessizce uzanarak
avuçlarımda saçların tavanda güzel yüzün
yeryüzü serili önüne evimde her şey sen..

siftahını alarak nefesinin ortasından dudağının
karışıyor ruhuma yüzüne değerek sakallarım
unutarak geçmişi sertleşiyorum içinde
ve salıverdiğin taze çiçek kokuyor odamızda..

kaldırarak kollarından o harika oturuşla
değerken bulutlara başın
yüzüne vuran güneş’in sıcaklığıyla
pembeleşir yanakların ve daha da yukarı
özüne damlar ılık ılık keşfinde can kırmızı..