daha dün gibi

-17 eylül anısına-

dudaklar arasında
mısraları çıkartan ilk sen olurdun
şehrin acıtan hallerinden uzak
rüzgârı çağırırdın saçlarım için
bana içimden seslenirdin daima
zamandan mekandan
ve de tüm vakitlerden uzak
kendimizi kaçırandık
daha dün gibi

alnında beliren apaçık bir çizgi
kaderimizin çizgisi
çokça iyi niyetleri biriktirdim yokluğunda
ordan topladım senli baharları ve
avuçlarına bıraktığım sır düşlerimi
daha dün gibi

akşamın kızıl koynunda sokuluyordu
ılık bir rüzgar gibi nefesin
damla damla biriktin içimde sen sevgili
uzaklardan düşüverirdi gölgen yüzüme
bilmelisin
bilmelisin seni özlemekti en güzeli
yağmur sonraları sevmek gibi
dedim ya daha dün gibi

ben...
ben senin en çok
beni sevmeni sevdim
nasıl da yakışıyor yüzüne sevmek
üstümüzde ay aydınlığı
bir yaz gecesi gibi sevmelerin
yaşam yeniliyor hem seni hem de beni

bugünlerimiz düşlediğimiz gibi
durgun bir kıyıdayız sevgili
şarkısı sadece bizim olan
küçük, küçük ama
kar mavisi bir sandal yüreğimiz
fırtınalardan uzak
bazen dalgalı bazen durgun deniz

yaprak yaprak büyüyoruz
hayat geçiyor biz geçiyoruz
içim geçiyor döşünde
dün olduğu gibi
bugün de

Vildan Poyraz Coşkun
17.09.2020