15
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1105
Okunma
Nemrut’tan da zalim bir şaha düştüm,
Bitti ecirlerim, günaha düştüm,
Sevinçler baybayda, ben aha düştüm!
Bir kafes ördüler günahlardan yar,
Gelip sen kurtarsan, bu ahlardan yar!
Ben yanmışım, sevda benim neyime!
Düşsem yola, eyer vursam tayıma,
Bıktım artık, götürseler köyüme;
Deli çayın kumlarıyla oynasam,
Kalmasa ne bir dert, ne de bir tasam.
Olmaz mı yar, uzakta mı köyümüz?
Yollar bozuk, nal mı keser tayımız?
Azaldık da bire düştü sayımız;
Bir başına yola düşmek iş değil,
Büker boynun, bu bende ki baş değil.
Küçüldükçe dünya, büyür yüreğim,
Teknemiz bozuldu, çekmez küreğim,
Yer göster de, kara yere gireyim;
Bozuldu yar, yeryüzünün düzeni,
Kurudu dallarım, döktü hazanı.
Düzen tutmaz gayri, çark bozulmuşsa,
Neyle sulanır gül, ark bozulmuşsa,
Aramızda ince fark bozulmuşsa;
Bir arada durmak artık güç olur,
Zorla toplar biri amma, geç olur.
Birileri dağda, derede biri,
Bir kısmımız toyda, yarada biri,
Hoca musallada alır tekbiri;
Tek olana tekbir kar eyler mi yar,
Bizi bizden başka, yar eyler mi yar?
Artık köylerinde, kalmamış kuzu,
Kum gibi dağıldık, kim toplar bizi,
Kim anlar sevdiğim melalimizi?
Kuzu ol da, ardım sıra mele yar,
Dönsün yurdum, goncasında güle yar...
Kaç zamandır, güle hasret yandım ben!
Kara kış ta, yar ağzında dondum ben!
Aldanmışım, geleceksin sandım ben;
Eğer gelmez isen hal nice olur?
Bütün geleceğim, kör gece olur...
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz