Seni kim sarkıttı böyle içime?
O gün, bu gün kar yağıyor saçıma,
Nasıl sebep oldun böyle göçüme!

Gidiyorum, gözlerim duman duman,
Gidiyorum, yüreğimde bir aman!

Belki, buralardan bu son gidişim,
Rahatı bozuldu, dönüyor başım,
Her gün biraz daha bitiyor işim!

Bundan böyle düşüne de girmem ben,
Ne haldeyim? Arayıp da sorma sen.

Yollardayım, uzaklarda kal şimdi,
Bensizlikte rüyalara dal şimdi,
Düştüm işte, nedenini bil şimdi!

Ben düşmedim, sen düşürdün bu hale,
Kucağımda kaldı bu son ihale.

Aşkta pazarlığı kaldırmaz gönlüm,
Gecemde, günümde, sendin tek gülüm,
Şimdi gül görmekten yok, büyük ölüm!

Bu son dileğimdir açmasın güller,
Gül açma zamanı gelir ölümler...

Artık hasetinden çatlasın gonca,
Yetti yüreğime attığın kanca,
Yanılıp da yollarıma çıkınca;

Bilesin, bir daha bakmam yüzüne,
Doydum işte, baharına, yazına.

Bir yaşlı fil gibi yorgunum şimdi,
Bu yüzden geçmişe dargınım şimdi,
Gülmem istesem de, kırgınım şimdi;

Neylerim, sensizlik derdine düştüm,
Gülüm, senden önce zaten ölmüştüm.



Hayrettin YAZICI