0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
denizin sesindeki melodi
kara batakların şarkısı
anakaralar ve sular arası bir tokluğun
aç yoksulluğunu yaşıyor kara bataklar
ey nesli kurudu kuruyacak fukaralar
aslında bizim kadar sizinde bu deryalar
denizin dibindeki balıklar
kara batakların da nimeti
kanatsız bir yolculuğa rüzgarsız atıldık
üçbin metre yüksekte kursağımızda açlık
rotasız yolculukta ne karalara rastladık
bizden daha karaydılar onlar insandılar
denizin kokusundaki leke
kara batakların suçu
şehirler kurdu ve denizleri doldurdu
tertemiz havayı kirletti de soludu
balığını yedi geldi de denize kustu
ademin oğulları insanlığını mı unuttu
denizin suyundaki zift
kara batakları kanatsız bıraktı
doyumsuz bir yarış ve bencileyin türküsü
yok etsin kendi varlığından başka herkesi
canavar desen değil uzaylı olamaz o dünyalı
acımasız katletti doğayı, en büyük düşmanı
denizin dalgalarının sertliği
kara batakların öcü
doldukça kabarıyor ayağımızın altında deniz
kabartıkça yırtıyor beton zemini altımızda
gemilerimizi dağ başlarına çektik bu fırtınada
sanki kendini yeniliyor eskimiş dünyada, deniz
denizin çığlığındaki feryat
kara bataklara ağıt
plajlara kurduğumuz evleri yıkıyor fırtına
kartondan yapılmış gibi, taşlar atıyor kıyıya
mavilerin ortaklığı sanki bu yırtılıyor göksima
yıldırımlar ve dalgalar kara batakları kutsuyolar
deniz hava ortaklığı
kara batak kutsallığı
kendini savunuyor doğa bir olmuşta
böyle öc alış görülmedi 21. yüzyılda
hepsi farklı ırkta nesneler birleşti
asıl olan onlarındı, insanlar kalleşti
Gel-Git -- Nurullah Nuri YAVUZ