1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
648
Okunma
aynısının yenisinden başlıyorum
karaladım sildim az önce
çivinin çiviyi etimden sökmediği yer
çok düş geliyor çok kabus
daha dün gece dedim sana ben aşk şiiri yazamam
karalayamam saçlarını savuran değirmenleri
açlığı kadimleşen bu gırtlak bu yutak
çimenlerin çiyi düşmüş dudaklarına
mavi uzakların kahvesi gözlerin
su kuşların çığlığı vurmuş geçmiş diz koyulan sırtı
benim kuyularım göke doğru
gülümseyemedim kör gecede adı yusuf olana
aheste bir dalgalanmanın
fırtınalı kulpu
tutsana merdiveni
-
-
5.0
100% (5)
Cevap Yaz