Çağırdım Rüzgarı Pencereden İçeri
– Düzenlenmiş Hali –

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
Açılmışken bağırdım, duyana kadar.
Duymadın… Duymamak için inadına,
Sanki mahpusta gün sayar oldum.

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
Ciğerimde ayırdım biraz yer ona.
Çeksen silahını, namertçe vurur gibi,
Canımın çıkışını bekler oldum.

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
“Vardır hâlâ kavuşma günü” diye.
Baka baka kamaştı yorgun gözlerim,
Artık yalnız son kapanışı bekliyorum.

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
Gözlerimden toprağa yollar çizilmiş.
Küresel ağlama iklimine inatla damlıyor,
Ben damlaları birer birer sayar oldum.

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
Anılarımı sahra çölümde yaktım.
Bir avuç külü verdim ellerine,
Gökyüzünde savruluşunu izledim.

Çağırdım rüzgarı pencereden içeri,
Günlüğüme son kez yazdım adını.
Derin uykudan önce mühürledim,
Ve son sayfaya son kez baktım hüzünle.