Boğaz dediğin nedir ki?
Hiç doymayan
Minicik ama kocaman
Kara bir delik.
Ağızdan çıkan her söz
istikamet bulamazsa çok canları yakıyor.

Ve o ağızda giren her lokma ile
Doymuyor ne verirsen tüketiyor
Aç gözlü dünya gibi,
Oysa yaşam!
Ne verirsen onu; hatta fazlasını bile tüketiyor
Güzel besle ruhunu, heba etme günlerini
Zira!
Öylede doyuyor, böylede doyuyor.

Peki ömür dediğin nedir ?
Ucu bucağı olmayan
Serseri mayın döşeli bir yol
Bazen günlük , güneşlik
Bazan fırtınalarla savruk
Başka çare varmı iki gözüm?
Öylede geçiyor, böylede geçiyor.

Birde yürek var ki akıllara zarar
Sevda dediğin neki cancağızım?
Kalbin içinde sıkışıp kalmış bir zavallı
Seviyorsun çok mutlu
Sevmeyince deli boran,
Hüzne sarıyor, hayatı kendine zindan ediyor
Ama şunu bil ciğerparem
Hepimiz ölümlüyüz.

Severken yaşam çok güzel geçiyor da
Sevgi eksikliğinde bir fesleğen gibi kuruyor
Kurutma yüreğindeki o kokusu kıymetliyi
Dokunda bir gör bak
Etrafı nasılda misk i ambere döndürüyor.
Anlayacağın can gülüm
Sev!
Insanoğluyuz neticede
Ve insan;
Öylede ölüyor, böylede ölüyor...

Zülfü Canan