Kaç sokak dolaştım, biliyor musun?
Kaç korku yaşadım soğukluğunda.
Niçin avareyim, sormuyor musun?
Zaten delirmiştim ben yokluğunda.



Kaç defa ölürmüş bir can taşıyan?
Bin ölüm yaşadım, her gidişinde.
Başıma yıkıldı, çöktü aşiyan,
Parçamı topladım arzın dişinde.



Kendimle savaştım seneler boyu,
Şeytan izi gördüm aciz nefsimde.
Gözümden akıttım nedamet suyu,
Herkes gibi ürktüm kendi sesimde.



Güneş battığında yıldızlar üşür,
Gözyaşı donarmış kirpik ucunda.
Sönmeyen ateşi gönlüme düşür,
İki elim yansın, yâr avucunda.



Sabah olduğunda çözülür buzlar,
İki kumru uçar sanki bağımda.
Yüksek yaylalara geç gelir yazlar,
Boran eksik olmaz gönül dağımda.



Bu ıssız yolların avaresiyim,
Dağlar, taşlar söyler sen sorduğunda.
Umutsuz bir aşkın divanesiyim,
Yolculuk bitermiş, kalp durduğunda.





Sabri Koca