1
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
492
Okunma
Akşamüstleri bilhassa
Hani şehir sızıp kaldığında
Öldüğünde herşey..
Gözlerinin çıplaklığıyla ekinler büyütüp şiirler giydiriyorum
Mahsun ve yalnız ağaçlara
Akşamüstleri diyorum
Gülüşün kaçtığında gizime
Sesinin kuşlarıyla soluk soluğa
Adının ve yalnızlığın
Senle olmanın buğusundaki cümleleri çarpıyorum yüzüme
Yüzüm ki,
Papatyaları bırakıp arkada ne çok özledi seni..
Akşamüstleri bilhassa
içimdeki iniltilerin kuyusunda susuyor herşey
Ay susuyor
Ben susuyorum
Gölgemde durgun bir yol su
Suyu ellesin istiyorum kuşlar
Yaşamak beklemektir diye..
Oysa en çok anlatmayı severdin,dinlerdim çocuklarla bir
Biraz sana kalıp
Beni koyduğumdu ruhun
Ruhun derin
Ruhun ateş
Aklım hep uzaklarda
Rüzgarın başını değdiği yerde
5.0
100% (9)
Cevap Yaz