Cenneti alânın anne kokulu bahçesinde beklerken
Mis kokuların gelir mavi güllerin gibi
Bilir misin yıllarca uzak kalsam da senden
Sevginle, şevkâtinle dualarınla cennetteyim
Biliyorum dört mevsim üzülüp gözyaşı dökersin
Boynunu büküp ağıtların dicle, fırat olur
Her gece yıldızlara, ay’a bakarak beni görürsün
Kızım diye sarılır, hatıralarımızı anarak uyursun
Canım annem!..


Hiç istemem üzülmeni, ruhum hisseder anne
Dualar et bana, ben de huzur bulurum
Cennetin şirin köşesindeki hurma ağacının gölgesinde
Huşu ile kadife sesini dinlerim
Ah be anne!
Kollarında olmak, koynunda uyumak isterdim
Sırma saçlı prensesinin saçlarını tarardın
Şiir gözlerine bakar bakar öperdim seni canım annem!..


Hülyalarım vardı, düşlerim sandığından büyüktü
En saygın kişiler arasında olmaktı muradım
Gururla ’’işte benim evladım’’ dediğin olacaktım
Olmadı işte be anne
Alın yazısı mı, kader mi, bana biçilen hayat mı
Ne desem?
Rab’bim yaşayabileceğim kadar ömür vermiş
İçip, yiyebileceğim nimetleri tanzim etmiş
Onsekiz yaşıma geldiğimde bu dünya bana çok gelmiş!..


Allah’ın dediği olur anne!
Ne olur, kendini harap edip bitap düşmeyesin
Dindir kanlı gözyaşlarını
Ruhum incinir gözyaşının her damlasında
Tebessümlerinde güller açsın bahtsız bağrında
Baharlar yeşersin fotoğraflarıma baktığında
Tükendir acılarını dualarında
Allah’a yakarışında ben hep yanındayım canım annem!..


Ne demişler ’’ bu dünya fanidir, vakti gelen göçüp gider!’’
Bende göçtüm anne
Vakti zamanı geldiğinde buluşacağız seninle
’’Cennetime hoş geldin anne!’’ dediğimde öpeceğim seni
Hasretle yitip giden yıllara bıraktığın kokularını çekeceğim doyasıya
Sabret ve özlemle büyüt kavuşacağımız günü
Şimdi ilâhi bir ses diyor ki bana
’’Annen üzülmesin, Yaradan’a dualarında eksik olmasın!’’
Biliyor musun anne
Mezarıma gelerek donattığın gülleri kokluyorum
Ibrığıma bıraktığın KEVSER suyundan içiyorum
Kuran tilaveti düşerken dudaklarından mest oluyorum
Mezar taşıma el sürerken, öperken
Ben çok mutluyum anne!..


Aygün Deniz

06 Aralık 2019