Mah cemalin gül açmış doyum olmaz seyrine,
Terine bansa tenim dinse içimde sızım!
Yel katılsa yelime gitsek lale devrine,
Kar yağan yüreğine gelse baharım yazım!

Kelebekler gibiyim kurduğun aşk ağında.
Gül olup açamadım soldum gül yanağında.
Sevdalar yine sensiz hüzün sağanağında,
Duygularım kıyamda namelenmez avazım!

Sözünde letafet var endamında bir hoşluk.
Yokluğunsa ruhumda boşluk içinde boşluk.
Cihana hayat verir her zerreme sarhoşluk,
Sensiz senin aşkınla kavrulmak benim yazım!

Yüreğinde sus oldum ahlar yanar ahıma.
Uykularıma cellat sis oldun sabahıma.
Kefene sar ruhumu döndür kıblegâhıma,
Sen olursun Mevla’dan sen olursun niyazım!

Sana hiç yakışmadı gönül bağımı yıkmak.
Âlemin ne haddine gönlümde ateş yakmak.
Vicdanına sığar mı beni sensiz bırakmak?
Yüreğim alevlerde sensiz ağlar enkazım!

Ümit Zeki SOYUDURU