Varsa istemiyorum aşkını kalbimden sök,
Sahte gözyaşlarını deryaya denize dök!
Gönlüm çoktan göç etti sevmeyenler yurdundan,
Birazcık yüzün olsun aşkın önünde diz çök!

Arkana bakmadan git gözyaşımda üşüme,
Gölgeni de al götür girme artık düşüme!
Sevmeyenler ne bilsin seven yürek derdinden,
Bundan sonra hayalin hiç düşmesin peşime!

Bir serabın peşinde kızgın çölde yürüdüm,
Mum olup ateşinde günden güne eridim!
Hiç kötülük gelir mi insanların merdinden,
Ben sahte sevdaların göbeğinde çürüdüm!

Sevginin dili yürek ne teldir ne de kâkül,
Kim bilir hangi dilde firar eyleyen akıl?
Bir güle ömür yetmez geç üçünden dördünden,
Âşık olan bülbüldür sanma her gün ağlar gül!

Tükenen umutlarım bir bir saklandı gize,
Benden artık bu kadar inanmam yalan söze!
İstersen sevgi getir Kaf dağının ardından,
Ancak odun olursun kalbimde yanan köze!

Ömrümle ödemişim diyetini bu aşkın,
Sen hâlâ çöplüklerde geziyorsun be şaşkın!
İyilik beklenir mi insanın namerdinden,
İstemem senin olsun buzdan yapılı köşkün!

Sarıkayalı Şair
Ümit Zeki SOYUDURU