aralandı gömleğin karanlığımdan
girdim sessizce içeri
yeni bir imkan için
kokunun merkezinden..

güzeldi hayali oysa
bir de mümkün olsaydı
siler miydi zaman sence
sevgimizden kalanları?

yoksun odamda
baş ucumda
semtimin kırık kaldırımlarında..
baktığım hiçbir yerde
gülüşlerimde
göz yaşlarımda..

koca bir şehir çekiyor yokluğunu
mevsim ağlamaklı
bacalarda tüten dumanlar
seninle efkarlı..

bu tarifsiz bir sorun
geçmişimi alıp giderken
yanımda yoksun
cevabını sen ver
boşluğunu kimler doldursun?

isyan etsem büyük kabahat
yüreğim nefesini solusun
karışsın rüzgârına
ahenkle okunsun..

sonra diyorum olsun
mutludur belki
benden daha fazla
kin mi tutayım
tüm yok sayışlarına?

içerimde yangın kalsın
dalaşsın sırrımda kaygılarım
çürümüş bir meyve dalında
ilkbahar yakarışlarıyla..

başlı başına imtihan böylesi
geçer mi derdinin öfkesi
bak, ruhumuzda aşk bestesi
çalıyor yoksunluğundan..

hangi nakaratımda söyleyeyim
ağlayarak hıçkıra hıçkıra
erkekler ağlamaz derler
fakat tutamıyorum senlerimi..

sıyrıl hücrelerimden
kopar yaşam ağrılarımı
ben kimseyi beklemedim
sana olan orucum kadar
yenilsin kara kışlar
gel güzelim, önümüz bahar..