ANSIZIN BENİM OLUR MUSUN?

Birbiri için yaratılmış boş kalpler
gelmek zamanı hasretiyle yandılar
sevmek emek,
aşk cesaret istedi;
rüyadaydı oysa
uyanan
umutlanmış mutlu kalbim.

Bitti hayat ölümle
geldiği gibi gitti acı sevmeler
bu kalp seni hemen sildi
döktüğün yaşlar dilinden geldi.

Yok olan sadece mutluluk deme
aşktan sevgiden hiç bahsetme
rahat uyku bile uyutmadı
oysa kolumda sevgili denen yar vardı.

Fethettiğim gönüller ve eller
şimdi birlikteler,
kederli kış duyguları arasında
yırtılan kaderime sızdıkları yerde
beni beklerler,
son kale kalbimin
düştüğü yerde.

İçi dolu hüzün kabı kalbim
yolu kanlı kar yolu duygularım
kuruduğunda seni arayan dudağım
çok ağırlaştılar
tek başınayım
taşıyamıyorum gel artık.

Geçip giden yalnızlıklar doğuran
ana kuzusu bir roman kahramanı olan
aşktan yana bağnazlıklar kokan
kırılmış her kalpte parmak izi bulunan,
seni seven beni
güvensiz kılan
kötülükleri,
kaderin kara tahtasından
seninle silmek istiyorum
İnan…

Anılar bavuluyla
birlikte yeniden
duygularımızı yanımıza alıp
bütün ışıkları kapatıp
geri dönüşsüz ırakların yoluna koyulalım…

Odamın ortaklığında ki yatakta
üstelik zifiri karanlıkta
duyguların sel olup aktığı anda
tek yürek olup da
bitmez gecelerden sonra
güneş yeniden doğduğunda
yalandan yüzler
aradığın aşkta
gözyaşlarıyla umutları boğduğunda
ansızın benim olur musun?