2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
905
Okunma
Enki, beşbin yaşına girdiğin bu gün
henüz bulamadık yol sapağındaki o kaderi
gölgelerle saklanıp bulutlar için ağlaşan çok eski bir suyun
kadavrasında içe bükülen her sperm için on ceset kurban etsek de
Atom altı acıların öznesi olarak yazıyorum sana
kasıklarına saklanan kaç küre de oynadığın ilahi komedi
kendini doğuran Havvanın anti maddesinde
kainata sır veren kaç parlelel evren de benzer yüzümüz
ışığın gölgesi diyedir duvara bakan asal yalnızlığımız
üstümüzü örten gümüş siyahı perdeden putlara kadar şerr
kulağımıza fısıldayan insanımsı Neandertal
hileli bir nefesten geçen bir tür gen
Olduvan, Aşölyen, usteryen-Levallois
Saklamıyorum yüzümü hiç bir ışıktan
ve ayinden_
CC_
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz