10
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1422
Okunma

Başımız hiç kalkmadı yerden, ağırdı yük
Belki de bu yüzden bel bükük,omuzlar düşük,
Aslında asalettendi bu duruş bilemediler
Sevgi denen sözcüğü bize zehir ettiler.
Ne yapsak çaresiz artık,geçti nazendesi ömrün
O gündür şu hayatta, olsa olsa sürgünüm
Şimdi ne kadar sevsen de olmuyor, karşılığı boş, yazık
Desene kader denilen yine attı bize bir kazık.
Estiğim günler de vardı hani, enginlerden düze
Rahman dualarıysa o günlerde hep gönülde,dilimde
Şükür, etmedik yine isyan, olanı sevdik samimiyetle
Özlenen var belki kalan maziden, o çıkmıyor işte, içimde…
Bilmem olur muydu dahası şu zoraki hayatın
Yoksa bedbahtlık mıydı sonu, bu bilinmez, bilinmez
Aynı duyguları denesem de olmuyor, gönülde yeşermez…
Ne imiş gerçekte sevgi, sana verilen emekmiş anlarsın.
Üzmedim kimseyi bilerek şu zeminde eminim
Hiç olmadığım kadar geçmişimden asla pişman değilim
Bunun bir yarası dursa da solumda, görünen bağlamış ki kabuk
Kalan ömrü sevgiyle doldurmalı artık, hem de oluk oluk.
Yıkan da olmuştur nasılsa yerle bir,kalmıştır sinede izi
Vefasızlığın yok ki yeryüzünde telafisi,iksiri
Felek der geçeriz bazen, kısmeti veren yazmış öyle
Şimdi dertli şarkılar çalsın, gözlerse maziye takılsın yine.
En derinlerinde sevmek büyük iş, değil öyle kolay
Aşk dediğin ne oyun, ne de sen bir kobay
Karşılığı olmayan sevgiler yıkar ancak bu dirayeti
Tartamayanla çıkılmaz yola sevgide, of çektirir sana
Dolanırsın dilde yalandan, harcanırsın hem de aleni.
Her şeyin tamamı güzel ve fakat aşkın ziyan
Seni sen olduğun için seven var mı bak, bu da yalan
Ne olduğunun, nereden geldiğinin önemi yoktu zaten
Ulvi bir duygunun bahtsızı sen ki, bunun zirvesindesin.
Etmesin dilerim Rab, yalandan sevgiyi kimselere kısmet
Gelirse başa şu dünyada en ağırı odur, sonuysa isyan, nefret
Sevmediklerine üzülenler varsa bilmelidirler bu ince hususu
Aşk en ağır kitabıdır hayatın, hem özü, hem de ana duygusu.
Sevecekseniz insanları iyi seçin, tanıyın, gözlemleyin
Açmayın kapılarını kalbinizin, onu kırdırıp incittirmeyin
Demiyoruz ki sevgisiz de yaşanır hayat, bu da anlamsız
Hayatı zenginleştirenler vefalı, kahredenlerse vefasız, vefasız…
Oğuzhan KÜLTE
5.0
100% (10)