Hatırıma geliyor da ;
İlk seni gördüğümde,
parmak uçların ağzında,
Kokuma hasret kalırcasına,
koynumda ağlamayı bırakmıştın.
Cennet meyveleri sunulmuştu
sanki kollarıma,
Ahh! Oğul nefesindeki sıcaklığı arıyorum
Nerdesin!

Gül cemalinin Nur’u ile
kalbim aydınlandı.
Kararan dünyama gözlerinin güneşi doğdu,
Yüreğimdeki yokluğun anlatılmaz,
dile gelse ağıtım kalplere sığmaz.
Ahhhh! Kuzum kokun yüreğimi sızlatıyor.
Nerdesin!

Taşıyamıyorum ,
yıllarca varlığına alışan yüreğim
yokluğunu kaldıramıyorum.
Öyle bir hasretlik ki
ölüme meydan okuyor,
Duysan, gelsen kınalı kuzum sarsam
koynumda ki boşluğun dolsa.
Soluğum boğazıma dar geliyor,
kahır doluyor gecelerime,
Dayanamıyorum Oğul!
Dayanamıyorum.

Düşlerinden uyandığında
masum yüzünü öpen var mı?
Avuçlarını saran ,
korkarak seven, incitmeden okşayan,
Canına can diye acısına
tuz bilip sinesine basanın var mı?
Annen var mı? Oğlum Annen Var mı??