0
Yorum
7
Beğeni
4,0
Puan
606
Okunma
Dağların rüzgarına meyil etmeyelim.
Kırlardaki özgürlüğe kucak açmalıyım,
Kelebek ömrüne,papatya yaprağına konmak ister ruhum.
Yorulmuşluğun yan etkisini taşıyorum.
Taş beton kokan bu Kent’in.
Soğuk yüzlerinden,ayrılıp uzaklara yol almalıyım.
Avuçlarımda yetişen umudu toprağına kavuşturmalıyım,
Filizlenip boy vermeli,küskün kalbimi uyandırmalı.
Boş amaçsız telâşlardan arınmalıyım.
Ruhumu derin bir inzivaya çekip,
Yanlışlarımla yüzleşmeliyim.
Içimdeki çiçekleri sulayıp,baharı beklemeliyim..
5.0
75% (3)
1.0
25% (1)
