APTALLAR MÉHELLESİ
yakam uzaklığında ölüm,
biliyormusun? gezici gezgindir beynimde ! kırgınlıklar tam yüz yıldır asılmış ! ki aksaklıklar öyle ya ! ne gidenim döndü nede güvercinlerim sadece koynuma sardığım hüzünlü elim birde serden tevarüs ettiğim kor ateşlerim keşk! indirebilseydim uzayı kaplıyan güzel kokunu ? sen yoksun ya ? yine dolun ay dolandı ayaklarıma sen diye bellediğim akan yıldızı ? göz yaşlarımda yakalamaya çalıştım ağladım ağladım ağladım gülüm ! zaten senelerdir ne elimden mendilim düştü ? ne de gözüm de ki yaşım kurudu ? oysa ! ölüm hergün kol gezdi pencerelerim de daha dün dolaştım mezarlıkları herşeyim yarım herşeyim yamalak yani daha hazır değilim gitmeye gülüm ! İzinden gidecek takatim mı var ? dön döneceksen bekler gözlerim artık gitmiyorum aptallar méhellesine biliyormuydun ? titriyor pastonumun epilepsi elleri titriyor elimde ki direnç dirençim geldiğinde kurban kesemem belki ! ama! çıçekler sereceğim ayaklarına gülüm! yeter ki dön yavrum ! ölüp gitmeden Kadir Haktan Türkeli |
Yüreğine kalemine sağlık
_______________________________________Selamlar