2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
640
Okunma
Senden aldım sevdanın adını
Dün gibiydin bugüne bırakıldın
Ve hala içimdesin sarımsı saçların
O güzel tenin yoksulluğumun dilencisi
Bahçende yakılan taşların vardı
Bir oldular yaktılar bendeki beni
Dön desem gelebilir misin
Bir defa bakıp yol alsam ölümsüz-
Lüklere kimbilir belki amansız
Olu veririm gurbettekileri gözlerim
Umut besliyorum gönül diliyle güneşimi
Kapattılar ellerimle siliyorum ki
Onlar vardı tanıdıklarım dı yüzler kara
Yıllarca sayıkladığım şiirane gözlerle
Baktığım her yer konuşulan ne varsa
Altında aynı ses aynı nefes çürütülen
Çoban kavalı yürüdüğün yol ardında
Bıraktığın deli yosman yani senden
Aldığım sevdandı adını hüzün koydum
O yüzden mavilikler hiç bitmiyor
İbrahim gibiler hiç susmuyor
İbrahim KANDAMAR
09.10.2010
5.0
100% (5)
Cevap Yaz