Define çıkacak diye yayıldı,
Kazmayı, küreği alan koşuyor.
Arkada kalanlar düşüp bayıldı,
Davarı meraya salan koşuyor.

Kimisi yirmilik, kimi seksenlik,
Menfaat olunca depreşti benlik,
Define çıkmadan başladı şenlik,
Zurnayı, davulu çalan koşuyor.

Herkes bir tarafı eşip duruyor,
Otlar biçilmiyor, ekin kuruyor,
Ümide kapılan bıyık buruyor,
Güzel hayallere dalan koşuyor.

Kimi büyü diyor, kimisi nazar,
Erkekler gün boyu define kazar,
İşi bilmeyenler sanıyor mezar,
En küçük fırsatı bulan koşuyor.

Erkekler toplanıp dağa gidiyor,
Kadınlar çaresiz, sitem ediyor,
İmam vaazında “yapmayın” diyor,
Namazı acele kılan koşuyor.

Nihayet kazıda sona gelindi,
Kazmayı vurunca bir küp delindi,
İçi boş çıkınca yüzler gerildi,
Gözü define de kalan koşuyor.

Umutlar boş çıktı, rüyalar bitti,
Eli boş dönenler küfürler etti,
Herkes toparlanıp evine gitti,
Gözlerine toprak dolan koşuyor.



Sabri Koca