parmakları soğumuş mevta saklar bir sabah,
ahh ki ölmez vicdanım!

soluduğun cigaranın nefes keser dermanı..
isterim nice bayramlar umuda uyansın çocuklar,
dilerim kazansın gardaşlık!

ne yazık otuzumda sararmış parmaklarım,
nice dumanlar arefesinde!
sahi şu hangi perşembe,
sevdalı yarınlara dem çalsın?

bir an derin bir dehliz ile intiharı anarsın
sevdasıyla yaşamanın!
anlamazlar yerin dardır,
anahtarı elinde olsa dahî tüm kâinatın!

içli bir yalnızlıktır,
her şeyiyle yanındayken insanlık!
bilmezler iki gözüm,
direnmek için epey geç kaldık..

hayalinde sarhoşluğun
mavi köhne bir teknede alabora,
fırtınası sağlam vurmuş
korkusuyla boğulmanın..!

çok önceden ölmüşken o sahilde
söyle, hangi silah canımı alsın?
uğraşırsın, çabalarsın
bir deli nefes ihtimal!

sahi sonsuz mudur sevmek,
volta atarken avlusunda?
geçmişini sorgular elbet
yanan her cigarasında!

güya gelecek gibi, o has mükerrer mutluluk
yolunu bilmeyen ite durup da adres sorduk!
kaçıncı varta kaybından,
bu hangi ümitsiz soluk?

gel, hiç edelim diye onca kederli geçmişi
uyutmak sînede sızan o nazlı sesi..
açarak damarından vurdun kaçarak,
büsbütün dağılmış öylesi korkak!

kağıtlar küser kaleme,
dürülüp geberir gökyüzü,
alev alev yakarsın
ruhunda beliren o yüzü!