3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
723
Okunma
Kıyıdan kıyıdan yaşıyoruz hayatı.
Sımsıkı sarılmadan;
sevgiliye,
evlada,
anneye, babaya,
ve yaratılan her şeye...
Derin derin uyuyamıyoruz.
Yatakta keyfince uzanıp esir olmadan;
kabuslara, karabasanlara,
ince hesaplara,
hayal kırıklıklarına...
Aşık olamıyoruz.
Şöyle adam gibi;
yalancı sevdalardan kopmadan,
gözden kalbe akmadan,
mavi gökyüzünde gezen
beyaz bulutlara uzanmadan...
Ah be hayat!
İnsanca yaşamak için kucağına doğduk.
Değerini bilmeden,
varlığını doyasıya hissetmeden,
tıpkı zaman/ömür gibi;
seni de boşa harcadık.
Cahit Fıkırkoca
01.11.2019, İstanbul
Cevap Yaz