Geçip gitse de bir gün bizim gençlik çağımız,
Sanma ki yıpranarak, kopar senle bağımız,
Bir küçük alev düşse yanar gönül dağımız,
Sen gönlünde yaşat ki; ben seninle yaşayım.
Nice güzel gün görüp, nice menzil aşayım.

Yüzüne baktığımda gördüm masum gülüşü,
Hiç gözümden kaçmadı dudağın bükülüşü,
Nasılda yakışıyor kâkülün dökülüşü,
Sen gönlünde yaşat ki; ben seninle yaşayım.
Sen Şirin ol çöllerde, ben peşinde koşayım.

Sarıp sarmaladı bak; huzur, dört bir yanımı,
Ciltlenmiş kitaplarda var mı aşkın tanımı?
Aşkı söküp alırsan; say ki aldın canımı,
Sen gönlünde yaşat ki; ben seninle yaşayım.
Sevgiyi, muhabbeti seninle paylaşayım.

Köksüz olan ağaçlar sökülürler yerinde,
Sonra unutulurlar elbet günün birinde,
Sakın ayrılık sözü çıkmasın hiç dilinde,
Sen gönlünde yaşat ki; ben seninle yaşayım.
Dağları, ovaları sensiz mi dolaşayım?



Sabri Koca