7
Yorum
30
Beğeni
4,9
Puan
1588
Okunma

Zaman aynı zamandı
Herkes
Hiç kimseydi
Ve eşlenirken
Ayrılıklar
Ölüme
Ağıda dönüyordu
Yaşamın bütün sesleri
O geçerken!
Eski bir aşkın suskusundan
Çıkıp gelmişti
Bakir ovaların
Durağan dengesine
Başında
Çırılçıplak bir kargaşa mevsimi
Gözleri
Sanki bir yağmur bulutuydu
Dokunsam
Dökülürdü suları
Yüreğimin çatlaklarından
Kalbinde bin hicran
Dilinde bin hüsran
Kim bilir
Hangi mevsimin
Damlasıydı hüzünleri
Teğet geçip giderken
Hiçliğe yüreğimden
Şimdi
Tutma kendini
Ağla sevgili kalbim
Ağla!
Bin hicran
Bin gamla
Sende
Hiç kimsesin
Onun gibi
Bakarken ardından.....
Taylan KOÇ
5.0
94% (16)
3.0
6% (1)