7
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
1126
Okunma
Henüz duymamıştım
Gölgelerin açlık türküsünü
Geceleyin gördüğümde umudu
Binip
Bir yılkının terkisine
Karanlıkta kayboldu
Vuruldu
An!
Düşüncenin dar geçitlerinde
En çok ölü canlar korktu yaşamaktan
Kendi mezarlarına taşıdılar tabutlarını
Ve Gözlerime mil çekti zaman
Giydirdiğinde
Yalnızlık hırkasını tenime
Herkes
Kendi ölümünü öldü içimde
Sonra
Durdum
Dinledim
Kalbimin aklını
Suküt diliyle
Uzaklardan
Aşk dedi
Kalbimin kalbine
Avaz”sız bir serçe
Aşk var
Şehirlerin unutulan düşlerinde
Ve
Unutma!
Her gün yeniden gelir
Kaybolan umut
Sokağına
Onun
Delikahve gözlerinin
Sonsuzluk hecesinde......
Taylan
5.0
100% (13)
Cevap Yaz