4
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
443
Okunma
Bin yamalı kefendir
Sırtımızda
Ölüm
Yaşamak içimizden geçen
İnce bir çizgi
Z/alimdir
Zaman
Kambur dudaklarıyla d/över yaşamı
Oysa
Hep
Eksiktir
Eski denizler rüzgarının nefesinde sevinçleri
Hüzün biriktirip
Özlem savurur yüzümüze
Ayrılıklara kurulur yüreğimizin ayracı
Ki;
Çoklar
Çoktan
Konup göçmüştür
Kıyılarımızdan sessizce
Kiminin dudak izi kalmıştır tenimizde
Kiminin el izi
O yüzden
Ç/öl kumu dökeriz
Gidenlerin ardı sıra bedenimizden
Herkes kendi baharında solar
Ve solarken
Baharlar kendimizde
Sen
Yine de
Unutturma bana
Saçlarında kalan baharları...
Taylan KOÇ
5.0
100% (14)
Cevap Yaz