SONBAHAR’IM BEN SONBAHAR

Nasıl anlatsam bilmemki
Eylül ekim kasım da gelsemde
Arayan bulur beni
Ben dört mevsimde gizliyim
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla sizliyim

Bazen kırışıkta bazen karışıkta
Bazen küçük bir çocukta
Bazen acı acı tüten bir ocakta
Üşüyen sokak titreyen gocukta
Bilenler bilir beni bilir beni
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla buzluyum

Doğumdan ölüme ben varım
Göz yaşı yürek selidir benim kârım
Ben karşıyım aslında zulüme
Hele bakın şu halime
Her daim yüreklerde sızlıyım
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla tozluyum

Farklıdır benim rengim
Bazen kızgın bir güneş
Bazen kızıl bir ateş
Ben acıyla kan kardeş
Sır görünürüm aslımda
Fazla derin değilim
Yüzeysel net görünür faslımda
Yerleşik dururum kırık bir kalpte
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla özlüyüm

Gök yüzünün turnası
Sazlıkların kazıyım
Gurbette hoyrat bir delikanlı
İçinizde bir sızı
Ben acıların kızıyım
Aşıkların sazıyım
Beni tam 12 den vuran
Şairlerin kalemi Şiirlerin özüyüm
Kurşun gibi benim mürekkebim.
Çeşit çeşit binlerce rengim var
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla bozluyum

Bak iyice bak bak bana
Bazen güçsüz titrek solgun
Bazen yılgın buruk bir yüzde
Soyar beni şu ihtiyar
Mahzun bir hâlde ölüm ile sırdayım
Tarif etmek beni zor değil
Ben doksan dokuz /yüz/lü/yüm
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla sözlüyüm

Resul’um salkım saçak bir yürek te
Yağmur misali yağmak gerek te
Kabire atılan toprak bir kaç kürek te
....... Benim adım hüzün
....... Benim adım sonbahar
....... Ben hazanla izliyim

Hüzündür benim adım
Ne yazım belli ne kışım nede baharım
Sonbaharım ben sonbahar.
...... 21 /09 / 2019
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman