8
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1101
Okunma
Çalıp gök/yüzünün
Çatısını
Sonsuz bir karanlığı çekmiş
Zaman denen eşkıya
Dilime
Leylim bir türkü düşmüş
Karanlığın ortasında
Bir mavzer mermisi gibi
Girmiş yüreğime yokluğun
Ve geceleyin
Kuytulara
Yalın ayak sinmiş
Ezbere uçan
Göç kuşları
Ötelediğim ölüm
Saklanmış
Yorgun kanatlarına
Ki;
Ben
Yüreğimin
Düştüğü
Sevdanın derin uçurumlarından uzanıp
Bir çınarın bin yıllık köklerinden arıyorum
Aşk/a
Sonsuzluğun hecesini
Kozanlı sokağında
İçimde
Yokluğunun sonesiyken
Alnıma kazınan
Tanrı karalaması yalnızlığım …
Taylan KOÇ