4
Yorum
9
Beğeni
4,4
Puan
104
Okunma

İnsanlar içinde insandık
Uzattık elimizi
Bir kuru dal tutup
Adını aşk koyduk
Aldırmadık
Ellerimize batan dikenlerine
Biliyorduk
Aşkın şifasıydı kanamak
Ki
Bizler
Ruhumuzun üstadı Tanrının
Nefesi
Aşkın kölesiydik
Her sabah
Gün/eşi içip
Topraktan
Yıldız sektirdik gözlerimizde
İki yakasıydık yaşamın
Aşk ve insan
Sonra öğrendik ki
Bir düşün sınananıydık
Bizler
Önce gök/yüzü bıraktı
Tenimizi emzirmeyi
Sonra
Kurudu tende
Türkülerin teri
Çürürken ruh elbisesi tenlerimiz
Anladık ki;
Biz
Ne doğduk
Ne de öldük
Yalnızca
Bir rüyadan uyandık
Galü beladan beri
Tanrı katında
Aşk ile yan yana
Hep oradaydık….
Taylan KOÇ
5.0
80% (4)
2.0
20% (1)