Acıyla parçalandım, işte, tek bildiğim şey, bu,
En aydınlık anımda, yüreğime sızan - akan su,
Ektiği tohum bende büyüyor, sindi içe kokusu,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..


O gözleri, o tatlı gamzeler, bana fayda sağlamadı,
Şafak onun için doğarken, gün ise bana doğmadı,
Kalbimin çağrısını duymaz, kalbi kalbe bağlamadı,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..


Sorunumla sessizce eğleniyor, her şeyi bende bıraktı,
Bir ayın alaca karanlığında kalbe girdi, yaktı da yaktı,
Narin ve akıcı adını sevmek, sesini her gün duymaktı,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..


Düne göre umudum, ıssız ses, hiçte neşeli olmuyor,
Gönlüm harmana döndü, dert biçmeye doymuyor,
Gel aşkın yaylasına desem, bir kez sesimi duymuyor,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..


Tozlu yolarından geçmekteyim, uzaklığım oldu,
Aşk heyecanı içindeyken, gördüğüm savaş oldu,
Sinsi gülüşten haz aldı, beni benden etti, o oldu,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..

Sevişme yaşamadım, duymam dalganın aşk sesini,
Dalgalar birbirini kucaklar, karşılamam nefesini,
İstesek sevişirdik; ama olmadı, kıramadı kafesini,
Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.