Beni kaybetme demiştim sana.
Defalarca söylemiştim bunu.
Defalarca.
Bulan olur,
seven olur demiştim.
Beni sana,
seni bana unutturan olur demiştim.
Dinlemedin.
Dinlemedin beni.
Ve kaybettin.

-----

Ben aylarca senin hasretliğini çekerken,
Artık tamda sana kavuştum derken,
Fazla değil ya,
fazla değil,
2 metre ötendeyken.
Bana git dedin,
uzaklaş,
gelme dedin.
Bensizde mutlu olabileceğini düşündünya,
Ne demeliyim sana be kadın(adam),
bilmiyorum.
Ne demeliyim.

-----

Şimdi başka gözlere bakıyorsun.
Başka elleri tutuyorsun.
Başka seste huzur buluyorsun,
diye sanıyorsun.
Aslında sen başkasında beni arıyorsun.
Eğerki başka yürekte beni bulabildiysen,
sımsıkı tut o yüreği.
Çünkü sen mutluluğu sonuna kadar
hak ediyorsun.
Mutlu ol.

-----

Hayat birçok şeyi öğretiyor insana.
Sevmeyi,
sevilmenin duygusunu,
nefret etmeyi,
hatta bir zamanlar deliler gibi,
taparcasına sevdiğini,
bir kalemde silmeyi bile.
Evet tek kalemde silebilirsin belki beni
Ama sana hissettirdiklerimi ömür boyu
unutamazsın.
Hissettiklerin,
hep içinde bir yara olarak kalacak.
Ve hep keşke diyeceksin.
Keşke.

-----

Bu yazılan son şiir senin için.
Artık kalemimden asla sen akmayacaksın,
bilesin.
İstediğin gibi olsun,
hüzünler benim,sevdalar senin.
Geçmişteki anılarımız benim,
gelecekteki tüm ZAFERLER senin.
Mutluluklar yakanızı bırakmasın.
Bu şiirde benden size hediye olsun.
Tüm ZAFERLER senin olsun.
Senin.
Ben yolumu nasıl olsa bulurum.
Canın sağolsun.

-----
Yazan : Recep Hamza