Makûs talihin yollarında iz sürüyorum
İndinde rahmetin ben, bir bakir kuş’um
Ömrün lekeli tabelaları
İçimdeki iyi niyetle beni yargılayın.

Sözcükler kadarım:
Ne eksik ne fazla.
İmla hatası olmaya da yok tahammülüm
Pasaklı bir zevce aşkla tımar edilen yüreğin
Kalıplaşmış hüznü
Sevdiceğim gölgem ve Rabbim.

Atar damarından darbe alan bir düş’e gebeyim
Solunda yangının meali içli üç beş hece:
Tohuma kaçan yanlışların da gölgesi düşmüş üstüme
Zemin katındayım asfalt yolun
Sefası mı ömrün?
Kurmaca bir hikâye
Aşkla acının birbirine en çok yakıştığı.

Köhne bir düş:
Yansıması varla yok arası.
Yıkıcı bir darbe
Aldatılmışlığın kumpası
İri ölçekli bir şiir
Hatmettiğim gün ve gece.

Sezilerin intiharını sorun benden:
Sezinleyemediğim kala kala üç beş iklim
Ruha ve yüreğe dar gelen bir çatırtı sesi
Koptu kopacak kıyamet
Lades demeyi unutan mavi
Yoksa düşlerle renkler de mi terk etti beni?

Sıfatlardan alamazken başını evren
Sicili yandı kül oldu
Elbette metruk cazibem şiirlerin safında
Şirin bir dünyalı:
Yüreği ihya eden bunca defolu duygu
Olsa keşke izahı.
Yangın öncesi kurtardığım ne çok hece
Yanmanın da ön sözü yazmaya binaen
Bastırılmış bir önsezi, beti benzi atan gecede.

Harflerle imtihan
Kanıksanası bir lanet
Afet bölgesi bil ki yüreğimin uğradığı
Bunca ihanet.

Her delik düş’ü yamadım yamamasına da
Şaibeli gölgeleri kovamadım çekmecemden
Aşkın alfabesinde soyut bir izlek
Kim sevdalı kim dertli
Çözümüne maharet gerek.

Şimdi izdiham mahsulü acıları sonlayalım
Derinlerde varsa üç beş duygu toplayalım
İdamesi yarı zamanlı
Esemesi unutulmuş bir çöl çiçeği
Göğün ortasında da kocaman bir delik
Firar eden hangi rahmetse
Dilerim ki noktayı koysun içimdeki sefalete.



Teşekkürler sayın Ahmet Kara Hocam:

Derin yazmış ah bu duygular
Nereden almış sessiz kumrular
Bitmiyor çilem kırılmış aynalar
Ellerin bağında yazmışım beni.