Aslında tüm mevsimleri yaşadık,
Kimisini tam,
Kimisini yarım.
Baharı yaşadık sen üşürken,
Koluma sıkı sıkı girdiğin günlerdi,
Bir çorbacıda,
Yada elimizde simitle,
Çaysız olmuyor deyip çaycı aradığımız günlerdi.
Kış bambaşka güzeldi,
Senin burnun kızarır üşürdün,
Ben kar topu oynardım saçlarınla.
Sen içime girerdin
Ayakların ellerin buz keserdi.
Ayazdı soğuktu,
Ama biz her yerde öpüşürdük.
En güzel mevsimdi sonbahar,
İkimiz için yağmurlar yağardı,
Biz el ele tutuşurduk.
Kah bir gemi güvertesinde,
Kah bir trenin vagonunda buluşurduk,
Bazen bir taksiye el sallardık,
Ne güzel günlerdi o günler,
Cebimizde paramız yoktu,
Kimseyede borcumuz.
Şimdi ne kadar uzaksın bana,
Sanki beşinci mevsim gibisin.
İçinden geçmediğim,
Gök kuşağını gözlerinde görmediğim bir mevsim.
Bilirsin beşinci mevsimin ayları yoktur,
Günler hatta ayları bile.
Zamansızdır.
Seninle bıraktım bir geminin güvertesinde şiir okumayı,
Senden sonra bir tren vagonuda şiir yazmadım.
Unutuyormuyduk bazı şeyleri,
Mesela birlikte şarkı dinlemeyi,
Yada bir kadeh şaraba dökülen aşk sözlerini.
Şimdi Eylül,
En sevdiğim aylardan,
Bir gün geleceksen bana,
Eylülde gel.
___Cengiz Yılmaz/Şiir Baba