Kim ne ister bilirsin, yaparsın gereğini
Anlamazsan sorarsın, neler istediğini
Çözmek kolaydır zoru, bulunur her müşküle çözüm
Gönül işi öyle mi, gelmez akla izana
Ne anlar mantıktan o, ne de sığar mizana.

Ey gönül, deli gönül nasıl taşırım seni
En zorundan işlerin bitirdim her birini
Gelince sıra sana, nutkum tutuldu işte
Seninle anlaşmak zor,hem de çekilmez çile.

İnat etse de insanlar, zayıf bir yanları var
Bulursun gelince vakti, koyarsın taşı gediğe
Yanlışlara dersin dur, hayırda ortaklık kur
Gönle anlatamazsın, ne hınzırdır o ne zor.

Atsam desem başımdan, geriye de ben kalmam
Yıllardır onun ile bir uzlaşı kuramam
O der karaya ak, bense gündüze gece
Yazsam destan olurdu, gönle geçmiyor hiç söz
Usandım şu gönülden, göze geldik biz yine.

Uçmak isterim buradan ardına Kaf Dağı`nın
Sanmıyorum masal o, gönle gerçek bir rüya
Hayalle karıştı sanal, gönle bu hayat banal
Zümrüt`ü Anka kuşu, bineğidir gönlümün
Olmasa da gerçekte, sanki bindik üstüne
Doludizgin açıldık, masalsı ülkelere…

Dur bir artık yavaşla, yetişemem hızına
Ben bıraktım gençliği, ne sevdalar uğruna
Baktım ki gönül daha pes etmiyor ne garip
Hâlâ umut ediyor gelir diyor bir nasip.

Dinledim her büyüğü hürmet ve saygı ile
Dinlettim küçüklere edep ile akılla
Sen kaldın tek geride, anlamadım dilini
Konuştuğun lisanı çözemedim billahi
Demişler zaten sana, deli mahlaslarıyla
Bilmez imişsin yokluk, anlamasın ki tokluk
Sana hürmetim var bundan, hem de en asilinden
Başı eğilse bile, insanın saygısından
Bir sen eğilmezmişsin, gelmezmişsin darlığa
Bilmem ne kadar daha, yaşarım bu dünyada.

Oğuzhan KÜLTE