Dizeler, öz yeğenimin ve onun kadersiz çocuğunun başına gelen hal ile ilgili olarak, çocuğun eğer diyebilseydi neler söyleyebilirdi, onları yazmaya çalıştım.

Öz yeğenim anlı şanlı bir özel hastane ile yaptığı anlaşma çerçevesinde, hamileliğinin tüm süreçleri bu hastane tarafından takip edildi. Hamilelik boyunca herhangi anormal bir durum gözlenmedi. Yani anne ve çocuk doğum anına kadar gayet sağlıklı idi.

Ancak, 09.04.2017 tarihindeki doğum anı ve sürecinde doktorunun bizzat başında bulunmaması sonucunda sürecin yeteneksiz ve beceriksiz sağlık personeli tarafından çok kötü ve hatta rezalet denilebilecek bir boyutta yönetilmesi sonucunda bu hazin olay meydana geldi. Neticede dünyayı da tüm ailenin başına yıktılar ne yazık ki.

Çünkü çocuk yüzde 99 özürlü olarak dünyaya geldi. Anlaşıldı ki görme, işitme ve konuşma yetisi olmadığı gibi büyüdüğünde yürüyemeyecekti de.

Hastane tek suçlu kendileri olmalarına rağmen, bu durumu asla kendilerinden bilmedi. Çocuk ve aile ile ilgilenmediler ilerleyen zamanlarda.

Devamlı surette akciğer sorunu yaşayan ve yutkunamadığı için gereken besini almaktan mahrum olan çocuk, nihayetinde 30.08.2019 tarihinde vefat etti.

Bu hale sebep olanları Yaratan’a havale etmekten başka elden bir şey gelemiyor.

İşte bu dizeler de çocuğun ağzından, onu bu hale sokanlara karşı bir intizar, şikayet ve hatta en ağırından beddua olarak kaleme alınmıştır.

Allah böylesi vakaları umarım ve dilerim ki hiç bir anne babaya yaşatmaz bir daha.

Herkese sağlıklar dilerim